We give a voice to the HR Profession in Belgium.
In oktober 2020 organiseerden Prof. Ans De Vos en Kathleen Van Gronsveld van Antwerp Management School, in samenwerking met VBO en HR Pro, de derde bevraging over “De impact van COVID-19 op het menselijk kapitaal van uw organisatie”. 488 leiders en professionals, waarvan 303 behoorden tot HR, namen er aan deel. In december werd het rapport voorgesteld samen met o.m. David Ducheyne.
Je zou alle rapporten van de drie bevragingen eens moeten doornemen. Hier pik ik er slechts één punt uit. In de derde bevraging waren de respondenten kennelijk optimistischer omtrent de toekomst van de arbeidsmarkt en met name de aanwervingen na de pandemie. Terwijl in april nog één op zes respondenten rapporteerden dat er ontslagen overwogen werd, kromp dat cijfer in oktober naar één op twaalf. Nu de vaccinatiestrategie min of meer uit de startblokken komt heb je de neiging dat optimisme te delen.
Eén ding trok mijn aandacht: de bewering “Onze medewerkers hebben de juiste competenties om na de crisis onze activiteiten te kunnen verderzetten” werd door 84 procent van de deelnemers onderschreven.
84 procent ? Ik wrijf m’n ogen uit, kuis mijn bril af en lees opnieuw. Misschien hebben de respondenten de juiste draagwijdte van de zin niet begrepen. Tijdens de bespreking uitte Prof. Ans De Vos ook haar bezorgdheid omtrent deze respons: ze ligt in lijn met eerdere bevragingen die ze hield vóór de COVID-crisis. Vijf op zes ondervraagden maken zich dus niet al te veel zorgen wat betreft de competenties van hun medewerkers. Alsof samen met de pandemie meteen ook de VUCA-wereld en haar zogenaamde disrupties zoals globalisering, digitalisering en artificiële intelligentie van ons radarscherm zouden verdwijnen.
Op de koop toe meldt een kwart van de respondenten dat de meeste of alle geplande opleidingen geannuleerd worden, en drie op de tien dat het opleidingsbudget voor 2021 is verminderd “door de pandemie”. Snoeien in opleiding in tijden van crisis is des mensen, maar heeft het verleden ons al niet geleerd dat we dan best net het omgekeerde doen ? Never waste a good crisis zei Churchill.
HR professionals horen beter te weten. Onze medewerkers zijn niet happy omwille van het wegvallen van opleidingskansen. Crisissen geven hen bovendien een gevoel van onzekerheid. Ook dat valt tegen: slechts 16% van de ondervraagde bedrijfsleiders en HR professionals zegt daar wakker van te liggen. Bedrijven die veranderingen ondergaan in plaats van ze te omarmen en zich door crisissen uitgedaagd te voelen, dragen bij tot die onzekerheid. HR doet er best aan aan te tonen dat als je je medewerkers de kans biedt hun vaardigheden uit te breiden, je hen niet enkel meer motiveert, je bespaart ook nog kosten en je bent strategisch goed bezig. Met de digitalisering dienen vele competenties sterk bijgeschaafd en nieuwe competenties aangeleerd en/of aangeworven.
Tijd om van levenslang leren werk te maken en het in de dagelijkse activiteiten te integreren. Het gaat gepaard met een verandering in de organisatie. Kennisdelen moet centraal staan. Het behoeft geen dure investering en het vereist geen klaslokalen meer. Als HR professionals kunnen we bijdragen aan het ontwikkelen van organisatievormen die kennisdeling en levenslang leren mogelijk maken.
Tijdens mijn HR-praktijk hing een tijdje boven mijn bed een post-it waarop ik geschreven had: “If you think everything is going well, you obviously don’t know what the hell is going on.”Als HR professional moeten we een 360-graden-kijk hebben op wat er zich rondom ons bedrijf afspeelt. We weten dat, hoe langer we wachten met voorbereidingen op wat komen gaat, hoe sneller en feller we moeten omschakelen, en dat heeft een zware menselijke en financiële kost.
Alles OK dus ? Think twice.
Er zijn reeds 0 brilliante commentaren