We give a voice to the HR Profession in Belgium.
De federale regering overweegt het recht op opleiding in te voeren. Daardoor zou elke voltijdse werknemer het recht hebben om 5 dagen opleiding op te nemen. Dit is een oud idee dat geregeld de kop op steekt, maar geen aansluiting meer vindt met een hedendaagse visie op leren.
De idee dat leren gelijk staat aan opleiding is al decennia dood. Maar het blijft hardnekkig voortleven in de geesten van beleidsmakers. Dit komt omdat opleiding beheersbaar is en gemakkelijk uit te drukken in uren, deelnemers, kosten. Maar leren gebeurt niet enkel in de formele opleiding. Het gebeurt vooral daarbuiten.
We mogen formele vorming niet op de schop gooien, maar het is maar een deeltje van het verhaal. Iemand vijf dagen recht op opleiding bieden is echt geen oplossing om de nood aan leren in te vullen.
Ik wil duidelijk zijn: leren eis extreem belangrijk voor een individu en een organisatie. Het is een essentieel element van duurzame inzetbaarheid en van veerkracht. En het willen stimuleren van leren is een nobele idee.
De cijfers leren ons dat België het niet zo slecht doet wat betreft het aantal opleidingsuren in vergelijking met andere Europese landen. Het is wel zo dat opleiding eerder plaats vindt bij de grotere bedrijven en iets minder bij de kleine. Anderzijds scoren we niet zo goed als het gaat over de zelfgeïnitieerde vormen van leren, maar daar kun je over de kwaliteit van de statistiek debatteren.
En dan kom je ook bij het thema van de verantwoordelijkheid. Leren is een individuele verantwoordelijkheid van elke werknemer. Het zal je maar overkomen en wakker worden als je 50 bent en dat je merkt dat je de laatste jaren niets hebt bijgeleerd. Het is niet aan de overheid of de werkgever om de regie over te nemen.
Werkgevers kunnen een context bieden waarin leren mogelijk is, in alle vormen. Dat kan door projectwerk, jobmobiliteit, jobverrijking, jobverbreding, intervisie, experientieel leren, … en ook opleiding. En opleiding kan on of of-the-job zijn, kan individueel en zelfgestuurd zijn, kan klassikaal of digitaal zijn. Mensen zullen leren als ze dar de zinvolheid van inzien, als het dicht bij hun praktijk aanleunt.
Het aanbieden van een consumptiebudget voor opleiding is geen oplossing om mensen aan te zetten tot het leren.
In plaats van naar een recht op opleiding te streven, kunnen we maar beter naar een gewoonte van leren evolueren. We hadden ooit de combinatie van de verantwoordelijkheid van onderwijs en werk bij één Vlaams minister. Dat idee is niet verkeerd, want onderwijs (leren) en werken vloeien in elkaar over. En war we vroeger de periode van leren (school), werken en rusten (pensioen) wilden scheiden, zouden we die beter integreren. Leren is een deel van werken, en werken leidt tot leren.
En als leren dan toch de belangrijkste skill van de 21ste eeuw is, laat ons dan de gewoonte van leren ontwikkelen, de capaciteit om kritisch te zijn opbouwen en de reflex van te blijven leren en voor zichzelf een toekomst te bouwen stimuleren.
Foto: Tima Miroshnichenko via Pexels
Er zijn reeds 0 brilliante commentaren